O minik kalp atışıdır gözlerinin olur olmaz ıslanmasına sebep olan. Dünyadaki tüm çocukları sevmene sebep olan, yolda gördüğün yavru kediyle annesine tatlı bir bakış attıran.
Bir çocuğun sevgisidir iyilerin her zaman kazanacağına inandıran. Ona daha huzurlu ve barış dolu bir dünya bırakmak istiyorsan, tüm grilere rağmen inadına yaşamak diyorsan da sorumlusu o çocuktur aslında. Dudaklarından dökülen her anne kelimesi meleklerin yeryüzündeki fısıltısı gibi geliverir bir anda. Ağlayan herhangi bir çocuk gördüğünde için yanar, olur olmadık bir anda burnuna saçlarının kokusu gelir, uykusundayken özlersin, çamaşırlarını katlarken öpersin.
Annelik böyledir işte. Sonsuz ve çılgınca seversin. Çılgın olmasan; günler süren uykusuzluğa, ateşli geçen gecelere, gaz sancılarına, kafasına atılan dikişlere, ağlama krizlerine ve daha nicelerine nasıl katlanırsın. Annesin işte, kabul et çılgınsın. Ama unutma ki Dünyanın en mutlu çılgınısın.
Ey çılgın anne.. :)
YanıtlaSilAnneliği ne güzel de anlatıyorsunuz.
Güzel gönüllü arkadaşım. Çok teşekkür ederim :)
YanıtlaSil