Daha önce hiç gitmediğiniz ıssız bir yoldasınız. Etrafınızdaki her şeye yabancısınız. Tek yardımcınız yol boyunca karşınıza çıkan tabelalar. Derken karşınıza bir yol ayrımı çıkıyor. Doğru yol hangisi diye tabelalara bakıyorsunuz. Fakat o da ne? Gideceğini istikameti gösteren iki farklı yön tabelası var. Biri kuzeyi diğeri güneyi gösteriyor. Ne yaparsınız? Elbette ikisinden birini seçersiniz ancak yol boyunca karşınıza çıkan işaretlere de fazla güvenmemeniz gerektiğini düşünürsünüz.
Gerilim filmlerini anımsatan bu minik senaryoyu çocuklar sıklıkla yaşamak zorunda kalıyor. Anne babaları , yol gösteren tabelalar olarak düşünürsek , çocukların aklını karıştırmada onların üstüne yok diyebiliriz. Ebeveynler arasındaki tutarsız tavırlardan çocuklar elbette olumsuz etkileniyor. Çünkü anne baba farklı yönü göstermeye başladığında aralarında bir çatışma doğuyor ve çocuk kendini sorumlu olarak görmeye başlıyor. Kafası karışan çocuk sonunda tabelalara güvenmemeye başlıyor haliyle.
Uyku saatinin dokuzda olduğunu söyleyen anneye çocuklar itiraz ettiğinde istedikleri saatte yatabileceklerini söyleyen baba; akşam arkadaşında kalmasına babası karşı çıkarken izin veren anne , tutarsızlıkların en güzel örneklerindendir. Eşler öncelikle kendi aralarında uzlaşma sağlamalıdır. Birbirlerine danışarak ama en önemlisi dinleyerek ortak kararlar verebilmelidir. Anne babalar arasındaki tutarsızlıklar olumlu disiplin sağlamayı engellerken eşler arasındaki çatışmayı arttırır ve huzur ortamının zedelenmesine yol açabilir.
Amaç, hep birlikte huzur ortamını sağlamak olmalıdır. Evde en çok sesi çıkan, sözü en çok dinlenilen kişi olmaya çalışmak gereksiz bir yarışma ortamı yaratmaktır aslında. Ben , sen, o değil biz olarak düşünürsek hayat denen bu uzun yolculuk çok daha güvenilir ve keyifli geçirilecektir, hepimize iyi yolculuklar...
Gerilim filmlerini anımsatan bu minik senaryoyu çocuklar sıklıkla yaşamak zorunda kalıyor. Anne babaları , yol gösteren tabelalar olarak düşünürsek , çocukların aklını karıştırmada onların üstüne yok diyebiliriz. Ebeveynler arasındaki tutarsız tavırlardan çocuklar elbette olumsuz etkileniyor. Çünkü anne baba farklı yönü göstermeye başladığında aralarında bir çatışma doğuyor ve çocuk kendini sorumlu olarak görmeye başlıyor. Kafası karışan çocuk sonunda tabelalara güvenmemeye başlıyor haliyle.
Uyku saatinin dokuzda olduğunu söyleyen anneye çocuklar itiraz ettiğinde istedikleri saatte yatabileceklerini söyleyen baba; akşam arkadaşında kalmasına babası karşı çıkarken izin veren anne , tutarsızlıkların en güzel örneklerindendir. Eşler öncelikle kendi aralarında uzlaşma sağlamalıdır. Birbirlerine danışarak ama en önemlisi dinleyerek ortak kararlar verebilmelidir. Anne babalar arasındaki tutarsızlıklar olumlu disiplin sağlamayı engellerken eşler arasındaki çatışmayı arttırır ve huzur ortamının zedelenmesine yol açabilir.
Amaç, hep birlikte huzur ortamını sağlamak olmalıdır. Evde en çok sesi çıkan, sözü en çok dinlenilen kişi olmaya çalışmak gereksiz bir yarışma ortamı yaratmaktır aslında. Ben , sen, o değil biz olarak düşünürsek hayat denen bu uzun yolculuk çok daha güvenilir ve keyifli geçirilecektir, hepimize iyi yolculuklar...
Tüm bunlardan sonra ebeveynler yine çocukları azarlar. Sanki kendi suçları hiç yokmuş gibi dimi. Çok güzel anlatmışsın, eline sağlık. Şimdi blogumda paylaşacağım. Sevgiler.
YanıtlaSilDuyarlılığın için teşekkür ederim. Anne babalar için bu tip davranışlar , küçük ayrıntılar gibi duruyor. Ama tahribatı ne yazık ki hiç küçük olmuyor, Sevgiler:)
SilMerhabalar,
YanıtlaSilTanıştığımıza memnun oldum:)
Harika bu yazı için yüreğine sağlık canım.
Anne babalar önce kendileri ortak noktada birleşmeliler ki.Çocuklar da doğru tabelayı bulabilsinler.
Ayrıca beğendiğin postumu ling verdikten sonra tabii ki yayınlayabilirsin.Bundan memnuniyet duyarım:)
Sevgilerimle hayırlı ramazanlar...
Merhaba Seval, desteklediğin için teşekkür ederim:)
Silbüyükler ne yaptığını bilmez zaten.
YanıtlaSilküçükler her zaman haklı ki.
:)
büyükler model olamıyo herkes büyüyo ve tutarsız oluyo.
:)
Evet Deeptone, büyükler seslerini çok çıkarınca çok etkili olduğunu sanıyor maalesef. Çocuğa bu davranışı haliyle kodlamış oluyorlar..
SilBüyükler kararsız kaldıklarında çocuklar da kendilerini bilmedikleri boşluğun pençesine bırakıveriyorlar. Sonradan ise ah benim çocuğum neden böyle oldu diye dert yanıyorlar, güzel bir yazıydı, blogunu da takibe aldım. Sevgiler.
YanıtlaSil