CİLALA PARLAT AZİZİM

             Yaz güzeldir hele hem tatil hem yaz olması ayrı bir güzeldir. Ama evde bulunduğum süre içinde dolapta nizam bekleyen kıyafetlerin mızmızlanması, buzdolabının 'Abla bana da bir el atsana' diye seslenmesi, televizyon sehpasının yüzsüz yüzsüz tozlanıp sırıtması da cabası. İşe giderken dört gözle kavuşmayı beklediğim evim tatillerde sanki bana düşman kesiliyor.



          İşte bu duygu durumunda kendimi Miyagi San'ın türlü eziyetlerle eğittiği Karate Kid gibi hissediyorum.  Cilala, parlat, cilala, parlat, olmadı baştan. Hani işi ucunda bir kara kuşak olmadı bir kırmızı kuşak olsa hiç canım sıkılmayacak. Ama yapılan onca iş-güç bana ütü, çamaşır suyu baygınlığı ve varis ağrısı olarak geri dönüyor.  Sanki evde bilinmeyen gizli bir güç var ve ben ona sürekli hizmet ediyorum. Var kesin bir hal var bizim evde. Bulaşık, çamaşır, temizlik bitmedi, bitmeyecek. Bir odayı düzeltip çıkıyorum, başka taraf tarumar olmuş.

            Tabii evdeki o bilinmeyen gizli gücün iki tane gizli ortağı da bizim evde yaşıyor. Kendileri bana 'Anne' diye sesleniyor. Düzenli olarak evin düzenini bozma gibi bir adetleri olan bu çılgın ikili sadece uyurken evi dağıtamıyor. İşin kötüsü sabahın yedisinde ayaktalar, gerisini varın siz düşünün. Oyuncaklarını topladılar diyelim yastıklar havada uçuşuyor, sofrayı kurmaya yardım ettiler diyelim 'Vay tabakları ben götürmem sen götür' şeklinde iktidar savaşları başlıyor.

           Ama ben kitabımı okumak, değişik yemek tarifleri denemek, yazmak, çizmek, Garfield misali tembel bir kediye dönüşmek istiyorum. Çok mu bana hakim bey?
           

             Öyle ya da böyle evde olmak güzel şey. Sabahın köründe  şehrin dört bir yanına dağılmamak, ödevlerle boğuşmamak, ağır aksak fıstıki makamında kahvaltı hazırlamak güzel şey be azizim. Yazı güzel yapan bir şey de elbette ortancalar. Avuç dolusu güzellik sunan ortanca,Orhun'un yanağındaki gamze, Ege'nin şen kahkahası, doğan güneş, sandaletimdeki çakıl taşı....
              Mutlu olmam için ne çok sebep var. Gözlerimi kapatıp, huzurla şükrediyorum....

   



Yorumlar

  1. Evet zorluklardan yakınmışsınız azıcık ama yazınız mutluluk kokuyor, bu da harika bence, sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mutluluk ayrıntılarda gizli. Keşfetme telaşındayım işte. Çok teşekkür ederim :)

      Sil
  2. O yorucu süreci cidden çok keyifli anlatmışsınız ama. :) :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hiç papuç bırakır mıyım ben onlara, kendimce dalga geçiyorum ne yapayım :))

      Sil
  3. Temizlik olayı hiç bitmez bitmeyecek de :)
    Bizimkisi sadece bir hayal :)
    Evdeki çılgın ikili o yaramazlıklarıyla da çok çok seviliyorlar :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah onlar, hayatın balı şekeri. Mutlu olsunlar da anneler her işi keyifle yapıyor aslında. Sevgiler :)

      Sil

Yorum Gönder