HAYIR DERKEN DİKKAT

Çocuk eğitiminde ailelerin en hassas olduğu konulardan biri de disiplindir. Çocuk anne babayı ne kadar az zor durumda bırakırsa o kadar disiplinlidir bazılarına göre. Bazen de çocuk bir bakışla tir tir titriyorsa o evde güçlü bir disiplin var sanırız . 
Disiplin ve güç kullanımını ayırmak gerek bu noktada. Anne babalar çocuklarını kendilerine daha az zahmet çıkarmak üzere eğitiyorlarsa, hata yapmaya başlamışlar demektir. Çocuğa karşı sürekli katı kurallar koymak, söz hakkı vermemek, aşırı koruyucu ve baskıcı olmak sadece anne babanın işini kolaylaştırır. Sonuç; karşılarında sessiz sakin duran, saatlerce kitaplarının başından kalkmayan, arkadaşlarıyla oyun oynamayan, üstü kirlenmeyen, sırtı terlemeyen bir çocuk olmak. 
‘Hayır’ın gücünü küçük yaşlarda itibaren çocuğa güç kullanımı değil, kural olarak göstermeli aileler. Terlediğinde soğuk su içmek istediğinde hayır diyen anneye çocuk çığlıkla karşılık veriyorsa anne o anda şiddete başvuruyorsa  ‘Hayır’ın  gücünü değil, kendi gücünü göstermiş olur.  Ama anne, uzun ve güvenli yola başvurursa işi uzun vadede daha kolay olacaktır. Hayır dediğinde çocuk çığlığı kopardığında, sağlığının bozulabileceğini bu yüzden arkadaşlarıyla vakit geçiremeyeceğini ,  kendisinin de çok üzüleceğini kararlı ve güçlü bir şekilde anlatırsa, ‘Hayır’ın  gücünü göstermiş olur.
Öncelikle aileler çocuklarının yaşam alanlarına, gelişim özelliklerine saygı göstermeli. Arkadaşlarına, oyuna, eğlenmeye ihtiyaçları olduğunu unutmamalılar. Anne babalar ,sürekli ders çalışan, telefonla hiç konuşmayan, televizyon izlemeyen, oyun oynamayan çocuklar istiyor çoğu zaman.  Zamanı yönetme becerisini kazandırmak, bu noktada en büyük iyilik olacaktır çocuklara.
Zaman değişiyor, çocuklar gelişiyor, onlara güç bende demek yerine, güç bizde demek en doğru yaklaşım olacaktır.

Yorumlar