VE TANRI ANNE'Yİ YARATTI

  Ve Tanrı anneyi yarattı. Yaratırken kimi zaaflarını yok etti, kimi zaaflarını yeniden var etti.Kadına ummadığı güçler, ummadığı hisler bahşetti. Kimi anne var olurken, kimi kadınlar annelikle yok oldu gitti. Bazısı da annelikle kadın olmayı fevkalade bir araya getirdi. 
   Uykusuzluğa karşı direnç verdi anneye. Günlerce, haftalarca uykusuz kalıp , bebeğinin var olması için dişini tırnağına taktı kadın. Güçlü kollar, güçlü eller verdi. Yıllar boyunca bebeğini kucağında taşıyabilsin, en lezzetli meyve pürelerini yapabilsin diye. Güzel, bakımlı tırnaklarını aldı. Onun yerine kısacık, süper hijyen tırnaklar verdi. Bebeğini zararsız büyütebilsin diye. 
     Moda dergilerini, sivri topuklularını aldı.Onun yerine; araştırma gücü, bilgelik verdi. Hangi sebzede kaç mg vitamin var, hangi kitap onun gelişimine yardımcı olur diye. Parlak, şık çantalarını aldı.Kocaman, leke tutmayan çantalar verdi. Çünkü çocuğun ne kadar küçükse , çantada o kadar büyük olmalıdır aslında. 
     Akşam gezmelerini aldı, onun yerine oyuncaklı, palyaçolu restoranlar  verdi Bebek eğlendikçe O da eğlensin diye. Yarını planlama becerisinin yerini önümüzdeki 20 yılı planlama becerisi aldı. Gelecek için daha da endişelenmesin diye. 
     Magazin programlarının, dizilerin yerine cicişli bicişli çizgi film kanalları aldı.  Bebek güldükçe, anne de gülebilsin diye. Umursama duygusu bahşedildi kadına. Kendinden başka bir varlığa daha fazla hatta çok daha fazla değer versin diye.
    Karşılıksız sevgi konuldu kadının kalbine. Defalarca minik bebeğince kırılacağını bile bile, bir ömür boyu onu hiç bir şey beklemeden  sevme lütfuna erişti kadın. İşte bu lütuf dünyadaki tüm zevklerden üstün kılındı o anda...
    

Yorumlar

  1. Çok beğendim...Her sözcüğü gerçekten çok doğru. Anne olmayanlar abartı diyebilir ama değil :))) İyi ki değil...

    YanıtlaSil
  2. teşekkürler Havva, annelik hakkında ne yazılsa eksik kalır aslında...

    YanıtlaSil
  3. hemen iadeyi ziyaret yapıyım dedim geldim sayfana canım anne değilim ama yazı baştan sona mükemmel ve insanı duygulandıran bir yazı eline sağlık.sevgiler...

    YanıtlaSil
  4. çok teşekkür ederim Aynur, içimden gelenleri aktarmaya çalıştım. eleştiri ve önerilerini bekliyorum:)))

    YanıtlaSil
  5. bayıldım, sadece içinizden gelendleri değil bütün anneleri anlatmışsınız. Önce alıntı sandım bir kitapdan filan. gece gece gülümsettiniz beni

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkürler bizim ev, sizi gülümsetebildimse ne mutlu bana:))) beni de mutlu ettiniz bu arada:)))

      Sil
  6. ne kadar güzel yazmışsın, blogger annelerden geliyorum bloguna, bende beklerim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldin Filiz, teşekkür ederim. Blogger anneler fikrine bayıldım, harika. Takipteyim, tekrar beklerim:)))

      Sil
  7. Ne kadar güzel yazmışsınız:)))anneler çok özel bir duygu...ve annesi olanlar çok şanslı:)ben annemi kaybedeli 19 sene oldu hala yarım yaşıyorum:( Lütfen annelerimizin kıymetini bilelim...sürekli takipçinizim artık...sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok teşekkür ederim, beni çok etkilediniz. Ben de sizin daimi takipçinizim, sevgiyle kalın...

      Sil
  8. Gerçekten bundan daha güzel anlatılamazdı...Elinize sağlık!

    YanıtlaSil
  9. esracımm okurken ağlattın, hahh iştee tam da bunu yaşıyorum dedirttin:) umarım bu blog aracılığıyla biz bütün yeni anneler tavsiyelerimizle fikirlerimizle senin yazdıklarınla burda bebeklerimizi birlikte büyütürüz:) sevgilerr nil..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili nil, içten duygularını paylaştığın için çok teşekkür ederim, anne olmanın zorlularının yanında tartışılmaz mutluluğunu birlikte yaşıyoruz.Sevgiyle:))

      Sil
  10. gaza geldim ben :) çok güzel bir yazıymış çok beğendim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. canım, çok teşekkür ederim. Benim için de çok özeldir bu yazı...

      Sil
  11. Anne olmak geldi içimden :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder