Kadınlar dendiğinde ilk akla gelendir sokaklardaki topuk tıkırtıları. Bazen aceledir, bir yerlere yetişme telaşından; bazen de ağır ve ritmiktir vitrinlere bakıp, bir yandan arkadaşıyla sohbete dalmaktan.Kimi zaman da öfkeledir, hırsını kaldırım taşlarından alır adeta, topukları keskin bir kılıca dönüşür bir anda.
Sokağın sesine kulak verildiğinde hiç de anlaşılmaz değildir kadınlar. Usta bir virtüöz gibi kullanırlar topuklarını. Keyiflerini, yalnızlıklarını, hıslarını, kederlerini siz onların yanından geçerken doğru notaları kullanarak haykırırlar çoğu zaman. Bir çok erkek kadınları anlamamaktan şikayetçiyken, kadınlar erkekleri çoktan çözmüş olmanın bilgece rahatlığıyla anlaşılmamaktan şikayetçidirler. Ne çok malzeme var halbuki anlama kılavuzunda. Bir kadın yüksek topuklarına rağmen 100 metre atleti gibi yanınızdan geçiyorsa acelesi vardır, oyalamaya kalkmayın. Adımları yavaş ama ritmik atıyorsa keyfi yerindedir, iletişime açıktır. Öfkesini zavallı pabuçlarıyla yeryüzünden almaya çalışan bir kadın gördüğünüzde ne yapmanız gerektiği son derece açıktır aslında, kaçın. Neşe, hüzün, mutsuzluk, keder ve bir çok duygu ; elbette sadece kadınlar için değil tüm canlılar için geçerli duygular. Ancak erkeklerin anlaşılmaz yaftasını yapıştırdıkları kadınlar söz konusu olunca pek hak veresimiz gelmiyor açıkçası. Bir kadına karşı gözünüzü değil, kulağınızı ve aklınızı da dört açın lütfen.
Kadınlar, ne kadar gösterişi de sevseler, topuk sesleriyle dünyaya her gün duygu yayını da yapsalar; tek kişilik orkestralardır aslında, anlaşılmayı beklemeden , kendine has ve yalnız.
E. ATEŞ AKIN
bi kadın dünya güzeli bile olsa topuklu giyiyorsa benim için bitmiştir.bu bi hastalıkmıdır bilmem ama topuklu giyen bayanlardan hiç hoşlanmıyorum..tabii buna kendimin yobaz olduğunu eklersek herşey anlaşılmış olur :)) -meczub-
YanıtlaSilBlogunuzu Blogger annelerden kesfettm. Sizide bloguma beklerim:)) http://komirra.blogspot.com/
YanıtlaSil