Karmakarışık

Sana soruyorum bugün gerçekten nasılsın ?

          Karmakarışık. Kah sinirli kah sıkkın bazen umutlu bazen de mutlu. Bugünün duygu alfabesinde tüm harfler sıralı doğrusu. Bugün eşimin çalıştığı kurumda bir toplantıda görevliydim. Sevgililer gününe de denk gelince günün çoğunu birlikte geçirdik. Aynı mesleği yapınca böyle tatlı tesadüfler mümkün. Verimli ve keyifli bir oturum gerçekleştirdik.  Toplantıdan sonra canım arkadaşım Aslı'yı ziyaret gittim. Uzun zamandır bir araya gelemiyorduk. Evren Sevgililer Günü'nde bana çalışıyor görüldüğü üzere. Bu da bana iyi gelen bir mola oldu tabii. 

         Beni mutlu eden , iyi gelen mutlu anların olduğu ama kafamdaki mutsuz sesler korosunun da son ses şarkı söylediği bir gündü. Nankörlük olarak algılamayın lütfen. Hayatta aldığım her nefese sonsuz şükrediyorum. Ancak  çözülmesi gereken ve beni üzen bazı tatsız gelişmeler bu aralar modumu düşürüyor. Kafamda kırık bir plak takılıp duruyor. Hayatta sevdiklerime her an  yetişmeye çalıştım. Kimi zamanlar ise olmuyor, olmuyor işte. 

         " Her şey güzel olacak. Hayat bir engelli koşu , bunu da aşacağım. Güneşin bir yere gittiği yok. Sadece bulutların arkasına saklandı..." gibi düşüncelerle mutsuz sesler korosunu susturmaya çalışıyorum. Olumsuz düşüncelerin beni ele geçirmesine izin vermiyor, bulunduğum an'a odaklanmaya çalışıyorum. 

           Blog yazmaya geri dönmek, son zamanlarda kendime yaptığım en büyük iyilik oldu. Aklımın tozunu dumanını alıyor, rafları düzenliyor, kendimi toparlıyorum. İşte ben bugün böyleyim. Birazcık, karmakarışık.

Görsel:https://tr.pinterest.com/pin/193162271503494031/