Beyaza Karıştık

         Tabiatın her hali nasıl da güzel. Her mevsimde başka sırlar gizli. Soğuk da sıcak da ayrı yakışıyor Tabiat Ana'ya. Ama karın soğuğuna ansızın yakalanan çiçek açan dalları görmek insanı üzüyor bir yandan. Yine de kar yağdığında her yer ayrı bir mutluluğa, temizliğe bürünüyor. Bir kaç günlüğüne de olsa bembeyaz bir dünyada yaşadığını görmek insanı mutlu ediyor. Karda yuvarlanmak, yoldan geçene kar topu atmak, gece yarısı karda güle oynaya dolaşmak... Her yanımız beyaz olunca kalplere de mi bir beyazlık düşüyor nedir? İnsanlar daha bir hoşgörülü, daha mutlu , daha keyifli gördüm bu sene. Belki de son zamanlarda yaşadığımız acılar bizi birbirimize daha mı kenetledi nedir. Biliyorum , fazla iyimser yaklaşıyorum. Ama karanlıkların üzerine ancak ışıkla gidebiliriz.

    Beyaza karışma hevesime bir de kar tatili eklenince çocuklarla coştuk, kudurduk haliyle.  Çocukla çocuk olmak güzeldir azizim.
        Cemreler düşmeye başladı, şimdi yeşillere kavuşma zamanı. Umudunuz ve ışığınız daim olsun...